Nie ma wzrostu idealnego. Każdy chciałby mieć kilka centymetrów mniej lub więcej. Jednak fizycznie pewnych rzeczy nie da się poprawić. Problem ze wzrostem pojawia się tak naprawdę wtedy, gdy wzrost nie jest proporcjonalny do rozwoju ciała. Niskorosłość, bo tak nazywa się ta przypadłość, diagnozowana jest zwykle już na wczesnych etapach życia.
Niskorosłość – diagnostyka
Niskorosłość, inaczej zahamowanie wzrostu to poważny problem, który często spowodowany jest występowaniem innych chorób. Diagnozowanie tego stanu rozpoczyna się zwykle jeszcze na etapie wczesnego dzieciństwa. O niskim wzroście można mówić wówczas, gdy wysokość ciała dziecka nie sięga ponad 3ci centyl na odpowiedniej siatce. Niski wzrost u dorosłych to najczęściej skutek zaburzeń, które miały miejsce we wczesnych etapach życia. Przyczyn niskorosłości może być wiele, od zaburzeń w trakcie życia, do skłonności rodzinnych.
Proces diagnostyki zaburzeń wzrostu rozpoczyna się od szukania przyczyn. Postawienie diagnozy może trwać długo. Nie wystarczy skorzystać z wizyty u jednego lekarza, a u całego sztabu specjalistów z różnych dziedzin. Zahamowanie wzrostu może być spowodowane niedoborem hormonu wzrostu, celiakią, zespołem Turnera i niedoczynnością tarczycy. Często rodzice badanego dziecka nie mają pojęcia o występowaniu żadnej z tych chorób. Niskorosłość jest sygnałem od organizmu, który mówi, że jest coś nie tak. Dlatego widząc, że człowiek różni się posturą od rówieśników, warto zdecydować się na wizytę u lekarza i szukać przyczyn, aż do skutku. Ma to wpływ nie tylko na wzrost, ale też na leczenie chorób współistniejących, o których istnieniu dowiedzieć można się właśnie w trakcie diagnozowania zaburzeń wzrostu.
Zbyt niski wzrost
Ciężko oszacować przedziały wzrostu idealne dla obu płci. To, że ktoś jest niższy od średniej wzrostu danego kraju wcale nie musi być powodem do obaw o zdrowie. Do jakiego wzrostu jest się niskim? O niskorosłości można mówić wtedy, gdy człowiek faktycznie odbiega wzrostem od grupy rówieśników. Kiedy niskorosłość zdiagnozowana jest w dzieciństwie, można ją leczyć. Wyjątkiem są zaburzenia wzrostu wynikające z genetyki, wówczas medycznie ciężko jest poprawić to, na co zdecydowała natura.
Leczenie zaburzeń wzrostu
Postawienie odpowiedniej diagnozy to pierwszy sukces w leczeniu zahamowań wzrostu. Człowiek niskiego wzrostu w większości przypadków leczony jest hormonem wzrostu. Cała kuracja jest długotrwała i kończy się wraz z osiągnięciem ostatecznego wzrostu. Niskorosłość powiązana jest z innymi chorobami, to też szukanie jej przyczyn może zdiagnozować inne zaburzenia. A te, im szybciej zdiagnozowane i leczone, tym mniej szkodliwe w skutkach będą w późniejszym okresie. Zaburzenia wzrostu oprócz fizycznych dolegliwości, mogą w dużym stopniu wpłynąć na psychiczne samopoczucie człowieka. Ta sytuacja boleśnie dotyka w szczególności chłopców i mężczyzn na każdym etapie życia. Im wcześniej zdiagnozowano zahamowanie wzrostu, tym lepiej dla dziecka, które w konsekwencji leczenia będzie mogło podgonić rówieśników ze wzrostem.